Τι είναι το ουρικό οξύ
Το ουρικό οξύ είναι μία ουσία που παράγεται στον οργανισμό από το μεταβολισμό των πουρινών. Οι πουρίνες παράγονται είτε από τον ίδιο τον οργανισμό είτε λαμβάνονται μέσω συγκεκριμένων τροφών. Αν αυξηθεί πολύ το επίπεδο του ουρικού οξέος στο αίμα παρουσιάζεται μία κατάσταση που λέγεται υπερουριχαιμία
Πως σχετίζεται με τον σακχαρώδη διαβήτη !
Υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη.
Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη, ενώ μετά τη διάγνωση του διαβήτη φαίνεται να μειώνονται σταδιακά με την πάροδο των ετών.
Περαιτέρω μελέτες χρειάζονται για να ξεκαθαρίσουν αν τα υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος έχουν αιτιώδη ρόλο στην εμφάνιση του διαβήτη και αν η μείωσή τους μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της εμφάνισης του διαβήτη.
Η μελέτη εμφανίζεται στο τεύχος Ιανουαρίου του American Journal of Epidemiology.
Οι τιμές πανικού που χρείζουν φαρμακευτικής αγωγής είναι >9 mg/dl. Διαφορετικά η μείωση των τιμών γίνεται μέσω της διατροφής!
Άλλα αίτια
Η υπερουριχαιμία (δηλαδή η αύξηση του ουρικού οξέος πάνω από το ανώτερο φυσιολογικό όριο) μπορεί να οφείλεται είτε σε αυξημένη παραγωγή ουρικού οξέος (αυξημένος μεταβολισμός των πουρινών ή κυτταρική καταστροφή που οδηγεί σε παραγωγή ουρικού οξέος) είτε σε περιορισμένη απέκκριση του ουρικού οξέος από τους νεφρούς.
Τις περισσότερες φορές το υψηλό επίπεδο ουρικού οξέος είναι απόρροια της μη αποβολής του με αποτελεσματικό τρόπο από τους νεφρούς. Παράγοντες που δυσχεραίνουν την αποβολή του είναι η κακή διατροφή, η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, η λήψη συγκεκριμένων διουρητικών και η κατάχρηση αλκοόλ.
Συνοπτικά, το υψηλό επίπεδο ουρικού οξέος μπορεί να επιδεινώνεται λόγω των παρακάτω αιτιών:
Διουρητικά
Κατάχρηση αλκοόλ
Γενετική προδιάθεση
Υποθυρεοειδισμός
Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα
Παχυσαρκία
Ψωρίαση
Στεφανιαία νόσος
Υπέρταση
Διατροφή πλούσια σε πουρίνες (συκώτι, σαρδέλες, σάλτσα, αποξηραμένα φασόλια, αρακάς, μανιτάρια, αντζούγιες)
Νεφρική ανεπάρκεια
Σύνδρομο λύσης όγκου (αιφνίδια απελευθέρωση κυττάρων στο αίμα που οφείλεται σε διάφορους καρκίνους ή σε χημειοθεραπεία)
Χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία
Συμπτώματα ουρικού οξέος
Τις περισσότερες φορές, το αυξημένο ουρικό οξύ δεν σχετίζεται με άμεσα κι εμφανή συμπτώματα. Για αυτό, είναι σημαντικό να μην αμελεί κανείς τις εξετάσεις αίματος. Ωστόσο, δεν αποκλείεται να εμφανίσει κανείς συμπτώματα, τα οποία μπορεί να υποδηλώνουν αυξημένο ουρικό οξύ στο αίμα. Τα πιο κοινά είναι τα εξής:
Απότομος πόνος αρθρώσεων, που οφείλεται σε ουρική αρθρίτιδα. Πρόκειται για μία παθολογική κατάσταση, κατά την οποία συσσωρεύονται κρύσταλλοι ουρικού οξέος στις αρθρώσεις. Συνοδεύεται από οξύ πόνο στις αρθρώσεις, πυρετό ή ακόμη και απολέπιση του δέρματος στην περιοχή των αρθρώσεων.
Διόγκωση και κοκκίνισμα στην άρθρωση του μεγάλου δάχτυλου του ποδιού. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται ποδάγρα.
Συσσώρευση πέτρας στα νεφρά. Μάλιστα αυτές οι πέτρες ενδέχεται να μην εντοπιστούν, παρά μόνο όταν προσκολληθούν στον ουρητήρα. Τότε, παρουσιάζεται επώδυνη ούρηση, εμφάνιση αίματος στα ούρα, συμπτώματα ναυτίας ή κι εμετός.
Διάγνωση ουρικού οξέος
Η διάγνωση της υπερουριχαιμίας τίθεται με βιοχημικές εξετάσεις αίματος και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί μελέτη ούρων 24ωρου.
Για την αιματολογική εξέταση χρειάζεται νηστεία 8 ωρών και αποφυγή λιπαρών φαγητών για 12 ώρες πριν την αιμοληψία.
Θεραπεία και αντιμετώπιση για το ουρικό οξύ
Η θεραπεία εξαρτάται από το αίτιο που προκαλεί την υπερουριχαιμία, συνεπώς αν συνυπάρχει κάποιο άλλο νόσημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Αν ο ασθενής είναι ασυμπτωματικός συνήθως δεν απαιτείται φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση του ουρικού οξέος. Υπάρχουν τροφές που αυξάνουν το επίπεδό του, τροφές πλούσιες σε πουρίνες τις οποίες θα σας υποδείξει ο διατροφολόγος σας βάσει και των υπόλοιπων παθολογικών καταστάσεων που μπορεί να έχετε ως σύνοδες νόσους.
Κάποιες από αυτές τις τροφές τις καταναλώνετε με μέτρο και άλλες τις αποφεύγετε εντελώς.
